SPIS TREŚCI:
1. Co to jest tauryna?
2. Tauryna – działanie
3. Dawkowanie
4. Skutki uboczne
5. Opinie
1. Co to jest tauryna?
Pod terminem tauryna kryje się siarkowy aminokwas o charakterze biogennym. Oznacza to, że ludzki organizm jest zdolny do jego samodzielnej syntezy. Produkcja tego aminokwasu odbywa się z cysteiny oraz metioniny. Głównym jej źródłem w naszym ustroju jest mózg, a dokładniej przysadka mózgowa i szyszynka. Oprócz tego, tauryna występuje w dużej mierze w sercu oraz tkance mięśniowej.
W mniejszej ilości znajduje się w obrębie układu pokarmowego, gdzie na pierwszy plan wychodzi jelito cienkie. Co więcej, tauryna występuje też w krwi, mleku, nadnerczach, płucach, siatkówce oka i wątrobie. Warto też dodać, że ten siarkowy aminokwas pojawia się także w artykułach spożywczych. W tym przypadku mowa tu o mięsie z indyka, rybach i owocach morza, a także glonach, grochu i soczewicy. Jak zostało wspomniane, tauryna jest także częstym gościem w napojach energetycznych.
2. Tauryna – działanie
Ze względu na szerokie spektrum działania tauryny, związek ten nie ma ściśle określonej funkcji. Na samym początku warto wspomnieć, iż biogenny aminokwas sprzyja sprzęganiu kwasów żółciowych, co powoduje wzrost ich rozpuszczalności. Efektem tego jest łatwiejsza emulgacja związków tłuszczowych w obrębie systemu pokarmowego. To natomiast prowadzi do ograniczenia wydzielania żółci z wątroby.
Tauryna to także świetny katalizator dla innych suplementów diety. W tym miejscu trudno nie przywołać popularnej kreatyny. Siarkowy aminokwas jest fundamentalnym związkiem w procesie transportu cząsteczek kreatyny. Usprawnienie dystrybucji tego związku prowadzi do jej lepszego użycia w organizmie. Efektem tego jest zwiększenie jej skuteczności, a to skutkuje lepszą regeneracją oraz rozwojem masy mięśniowej. Mało tego, tauryna nasila procesy zapobiegające przed rozpadem tkanki mięśniowej na skutek szkodliwego katabolizmu.
Tauryna to także jeden ze związków zaliczanych do grona neurotransmiterów. Przekaźniki nerwowe są związkami sprzyjającymi prawidłowej pracy i rozwojowi mózgu. Siarkowy aminokwas zwiększa i intensyfikuje działanie kwasu γ-aminomasłowego, określanego potocznie mianem GABA. Jej funkcją jest rozluźnienie naszych mięśni oraz ograniczenie ich pobudliwości. Efektem takowej działalności jest dodatkowe wzmożenie regeneracji, poprawa funkcjonowania mechanizmów poznawczych i polepszenie metabolizmu neuronów.
Oprócz wymienionych efektów, tauryna przyczynia się także do zwiększenia stabilności błony komórkowej, poprawy procesów detoksykacyjnych, usprawnienia przekazywania sygnałów metabolicznych, lepszej pracy mięśnia sercowego, utrzymania prawidłowego stanu równowagi wodno-elektrolitowej, a także ochronie siatkówki oka przed stresem oksydacyjnym i toksynami.
3. Dawkowanie
Suplementacja tauryną jest przeciwwskazana przede wszystkim dla osób wykazujących uczulenie na ten związek, a także kobiet ciężarnych i karmiących. Również chorujący na chorobę dwubiegunową nie poowinni stosować tego aminokwasu. Co do dawkowania, dobowa porcja tauryny powinna wynosić od 0,005 do 2 g preparatu na każdy kilogram masy ciała. Niemniej jednak, dawki w wysokości 3 g nie przyczyniają się do rozwoju skutków ubocznych.
4. Skutki uboczne
Suplementacja tauryną jest tak naprawdę niezwykle bezpieczna. Powodem jest fakt, że nie istnieje możliwość przedawkowania siarkowego aminokwasu. Uwarunkowane jest to tym, że nadmierna ilość tauryny jest na bieżąco usuwana z organizmu poprzez system filtracyjny naszych nerek. Niemniej, stosowanie zbyt dużych dawek tego suplementu może spowodować problemy w układzie trawiennym objawiające się biegunkami bądź zaburzeniami ze strony całego przewodu pokarmowego.
5. Opinie
Efektywność suplementacji tauryną została potwierdzona w pracy naukowej Marcinkiewicza i Walczewskiej, kiedy to w 2011 dokonali przeglądu literatury na temat terapeutycznej skuteczności siarkowego aminokwasu. Naukowcy wykazali, że systematyczne stosowanie tauryny w postaci chloramin jest pomocne w przypadku leczenia nieżytu oraz stanów zapalnych zatok bocznych nosa, chorób przyzębia oraz reumatoidalnego zapalenia stawów.
Komentarze