SPIS TREŚCI:
1. Zdrowe naczynia krwionośne
2. Insulinowrażliwość
3. Zdrowie organów
4. Testosteron i masa mięśniowa
5. Badania
1. Zdrowe naczynia krwionośne
W buzdyganku naziemnym znaleźć można wiele związków z rodziny saponin, do których należą: protodioscyna, dioscyna, pseudoprotodioscyna, tribulozyna oraz gitogenina – po absorpcji są one w stanie wpływać na aktywność poszczególnych narządów lub enzymów.
Do ewidentnych korzyści spożycia saponin należy ograniczenie obszarów zawałowych, a także poprawienie drożności tętnicy wieńcowej, w szczególności o osób z niedokrwienną chorobą serca. Głównym składnikiem o tak proponowanych zdolnościach jest tribulozyna, która może obniżać obszary zawałowe o 20–30%.
Jednocześnie składniki zawarte w buzdyganku są w stanie wpływać na gospodarkę lipidową, mając wpływ na stężenia cholesterolu oraz jego agregację w postaci blaszek miażdżycowych. Ten efekt jest jednak zbadany głównie na modelach zwierzęcych, chociaż wiele osób sięgających po tribulusa zgłasza poprawę zdrowia układu sercowo-naczyniowego.
2. Insulinowrażliwość
U osób z cukrzycą przyjmowanie Tribulusa może prowadzić do poprawy responsywności komórek względem hormonu insuliny, czego dalszym efektem jest stabilizacja poziomu glukozy w krwiobiegu.
W tym przypadku mechanizm działania jest powiązany z wpływem składników tribulusa na białka transportowe GLUT znajdujące się na błonach komórkowych, szczególnie komórek mięśniowych. Dzięki temu możliwe jest sprawniejsze transportowanie cząstek glukozy do wnętrza komórek, co zapobiega ich akumulacji w krwiobiegu.
3. Zdrowie organów
Poszczególne organy także mogą skorzystać na przyjmowaniu suplementów zawierających ekstrakt z tej rośliny. Badania pokazują, że ekstrakt tej rośliny może normalizować markery utleniania odnotowane w wątrobie oraz nerkach – co ciekawe, te badania porównywały skuteczność stosowania buzdyganka względem witaminy E. Ekstrakty tribulusa górowały nad tą witaminą słynącą z silnych właściwości antyoksydacyjnych.
Takie właściwości mogą wynikać z wysokiej obecności związków fenolowych, które występują w wielu innych roślinach, jednak w przypadku tribulusa stanowią świetny dodatek do innych suplementów o prozdrowotnych właściwościach.
Tribulus posiada także udowodnione właściwości wspomagające rozpuszczanie szczawianów wapnia, które w przypadku akumulacji w nerkach prowadzą do powstawania kamieni nerkowych. Flawanoidy znajdujące się w buzdyganku zapobiegają syntezie szczawianów, podczas gdy inne składniki mogą redukować uszkodzenia oksydacyjne wywoływane przez nagromadzenie złogów szczawionowo-wapniowych.
4. Testosteron i masa mięśniowa
Wcześniej wspomniane saponiny steroidowe, oprócz wpływu na naczynia krwionośne, mogą także pozytywnie oddziaływać na stężenie testosteronu w organizmie w praktyce, prowadząc do wzrostów masy mięśniowej.
Saponiny są najpewniej w stanie ograniczać konwersję testosteronu do estrogenu, dzięki temu możliwy jest wzrost stężenia tego pierwszego hormonu.
Niektóre zespoły badawcze wskazują, że skuteczność buzdyganka wynika z pobudzenia białek wiążących hormon IGF-1, który w organizmie spełnia ważną rolę anaboliczną.
5. Badania
Badanie, którego autorem jest Polak dr Michał Wilk, pokazuje, że przyjmowanie ekstraktu z tribulusa przez okres 12 tygodni pozwala na wzrost stężenia testosteronu, IGF-1, a także hormonu wzrostu. Zdrowi mężczyźni biorący udział w tym badaniu dostrzegli dodatkowo wzrost cholesterolu HDL, przy jednoczesnym spadku frakcji LDL – czego rezultatem jest ogólna poprawa lipidogramu.
Komentarze